অনন্যা দুৱাৰা, এসময়ত তোমাৰ প্রেমত পৰি বলিয়া হৈছিল নলবাৰী কলেজৰ আধা ডেকা লৰা....|
তুমি জানো বুজা প্রেম মানে কি ???...
এখন আৱেগ ভৰা হূদয় আছিল নে তোমাৰ ???...
নাজানিলো আমিবোৰে আজিও......|
সেই সময়ৰ উতনুৱা যৌৱনৰ ৰাগিত বলিয়া হৈ আমি পিছ লৈছিলো তোমাৰ....|
টিউচনত তোমাৰ পিছত , কলেজ গেলাৰিত তোমাৰ পিছত ....আৰু ক'ত যে কি আমাৰ খেলা.......
তুমি আছিলা আমাৰ মমতাজ , হয়টো আমিবোৰ নাছিলো তোমাৰ চাহজাহান |
কিন্তু তুমি যে আছিলা আমাৰদৰে ৰোমিয় বোৰৰ জুলিয়েত......!!!!
বন্ধুবোৰৰ আদ্দাৰ মজিয়াতও জমি উঠিছিল তোমাৰেই কাহিনী |
তুমি হীন কলেজখন আমাৰ বাবে হৈ পৰিছিল Facebookৰ লাইক হীন ষ্টেটাচ বোৰৰ দৰেই.....|
তোমাৰ প্রেম পাৱৰ বাৱে কিছুমান প্রেমিক বন্ধুৰ ক'ত কি যে লীলা-খেলা !!!!....
কিন্তু তুমি নিদিলা তোমাৰ হূদয়খন এজনকো.....!!!
কিনো ভেমত তুমি আতৰি গলা এইবোৰৰ পৰা....|
আৰু আমিবোৰ.......
তোমাক নপোৱাৰ বেদনাত হৈছিলো দেৱদাস...|
কেনিনো অতীত হৈ গ'ল সেই সময় বোৰ....!!!!
হেৰাই গল নলবাৰী কলেজৰ বুকুত , সেই প্রেমিক বন্ধু বোৰৰ প্রেম ......!!!!!
হেৰাই গ'ল প্রেমিক বন্ধুবোৰ আৰু হেৰাই গ'লা তুমি.....|
মাথো থাকি গ'ল কিছু কঠোৰ স্মৃতি , হয়তো কাৰোবাৰ বাৱে.......|||
আৰু..............থাকি গ'ল.......
নলবাৰী কলেজৰ ইতিহাসৰ পাতত......ব্যৰ্থ প্ৰেমৰ এটা দীঘলীয়া আধালিখা কবিতা.......
No comments:
Post a Comment
Thank you for your love and support.