Saturday 5 August 2017

মৃত্যু লাগে মোক


         

কেতিয়াবা সময়ে ফাঁকি দিয়ে ,
নিজৰ মাজত বিলীন হ'ব খুজিও বাৰে বাৰে উজুটি খাওঁ |
নোৱাৰো মই এনেদৰে নিজক সহ্য কৰিব ,
মৰি যাম কিজানি শান্তিৰ চাদৰ উৰি |
বগা বগা কাপোৰৰ মাজত শুই ৰ'ম মুক্তি বিচাৰি !
কিয় সপোন বোৰে বাৰে বাৰে খেদে ?.
কিয় জীৱনটো হয় হতাশ ?.
মৃত্যুৰ চাদৰ উৰি ৰক্ষা কৰিম নেকি নিজক !
নিজৰ সমাধিত নিজে কান্দিম ,
মৃত্যুক চুম্বন কৰিম !
পৰাজিত সৈনিক মই |
যদি হয় মৃত্যু অপৰাজেয় তেন্তে ,
মৃত্যু স্বীকাৰ তোমাক !
লৈ যোৱা মোৰ দূৰ-দিগন্তলৈ ,
অশান্তিৰ সমাধিলৈ |

ණৰূপজ্যোতি

Wednesday 5 July 2017

কাব্যশ্রী- তুমি এটি কবিতা


কাব্যশ্রী,
তোমাৰ কবিতাৰ লহৰত উতি যাবলৈ দিয়া , 
শব্দবোৰৰ আঘাতত আহত হ'বলৈ দিয়া ,
তোমাৰ নামত প্রেমৰ কবিতা লিখিবলৈ দিয়া,

আজি তুমি মাথো তুমি, যাৰ পৰশ মায়াৱী,

তোমাৰ সুবাসত মাতাল হয় সময়,
তোমাৰ দেহৰ খলা-বমাই যৌৱনৰ খবৰ কয়,
এটা উচ্ছৃংখল জীৱনৰ গৰাকী মই ,
তুমি মোৰ সপোন , দিঠক কিম্বা গান ,
যাৰ পৰশত লিখিম জীৱনৰ শ্রেষ্ঠ কবিতা |

আজি বলিয়া ফাগুল বলিছে কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত ,

ৰঙাহৈ পৰিছে সপোনবোৰ ,
যেন আৱাহনী দিছে আমাৰে প্রেমৰ ,
আহঃ কিযে যৌৱনাময়ী এই সময় ,
তুমি আৰু মই খোজ দিছো নতুন পথত,
নতুন সময়ৰ সংজ্ঞা বিচাৰি |
জানা কাব্যশ্রী,
এয়াযে প্রেমৰ সময়, 
য'ত কেৱল তুমি আৰু মই !!!!

ණৰূপজ্যোতি

Friday 9 June 2017

হত্যাকাৰী


সময় কেতিয়াবা বৰ কঠোৰ হৈ পৰে,
হতাশাৰ ছায়াবোৰ জীৱনটো আৱৰি ধৰে,
পাহৰিম বুলি ভাবিও পাহৰিব নোৱাৰা দুখবোৰে কিয় ইমান কষ্ট দিয়ে ?
তুমিহীনতাৰ যন্ত্রণাত মনটোৱে উচুপি উচুপি কান্দে |

কিয় ,
কিয় ইমান দুখ, যাৰ বাবে হাঁহিব খুজিও হাঁহিব নোৱাৰি !
কিয় কিছুমান কথাৰ বাবে কাৰোবাৰ হৃদয়ৰ হত্যাকাৰী হওঁ মই ?
বুজা-নুবুজাৰ সাঁথৰৰ মাজত মৰি মৰি জীয়াই আছো !
শূন্যতাৰ মাজত ওপঙি উঠি, চিঞঁৰি চিঞঁৰি কান্দিছো !
এখন হৃদয়ৰ হত্যাকাৰী মই !

দিয়া যদি দিব পাৰা মৃত্যুৰ আহ্বান ,
মৰণ কাতৰ চিঞঁৰত ফালিচিৰি দুখন হোৱা হৃদয় !
কেচা তেজৰ চেকুৰা দুহাতত ,
তাৰ মাজত এটা পাপী আত্মা মই !
দুখবোৰ শিলহৈ হেচা মাৰি ধৰিছে বুকুখনত,
দুহাত জঠৰ , শব্দবোৰ যেন এক সাঁথৰ!
বুজি নাপাও কূটিল সময়ৰ চক্ৰাকাৰ গতি,
মৰীচিকাৰ পিচত দৌৰি দৌৰি হতাশ আজি ,
ভাগৰি পৰিছো আৰু মৰীচিকা খেদি খেদি |

উহহহহহ...........কিমান বিষাদ !
যাৰ বাবে নিমিশতে ধংস হয় এটা জীৱন,
আজি দুখী হৃদয়ৰ গৰাকী মই ,
শূন্যতাৰ মাজত বিলীন জীৱন ,
এখন হৃদয়ৰ সমাধিত কৰিছো উষ্ণ ৰক্তৰ আবাহন |

যদি মঞ্জুৰ কৰিব পৰা ক্ষমা আবেদন ,
তেন্তে অলপ শান্তি পাম মই ,
শুব পাৰিম শান্তিৰ সমাধিত !
তপ্ত চকুপানীবোৰে ধুই নিব দুখবোৰ,
মৰিশালিৰ মাজত সুখী হোৱাৰ সংজ্ঞা বিচাৰিম ,
এখন হৃদয় হত্যাকৰা পাপৰ প্রায়চিত্ত কৰিম !!....

ණৰূপজ্যোতি

Friday 26 May 2017

ঠিকনা


আজি তুমিহীনতাৰ জন্ত্রনাত হৃদয়খনে উচুপি উচুপি কান্দিছে ,
পোৱা নপোৱাৰ মাজত তুমি যেন মোৰ পৰা আতৰি আহিছা !

তোমাৰ মৰমবোৰ মোৰ বাবে আজি সাঁথৰ ,
তোমাৰ পৰশত প্রাণ পোৱা জীৱটো আজি ধুসৰ !
কিনো হ'ল জানো,
মোৰ মৰমৰ বাগিচাৰ এপাহি ফুল আজি মৰহি গ'ল ,
সময়ৰ হাতোৰাত চুৰমাৰ হেৱা প্রেমৰ দাপোন ,
পাৰিবা জানো যোৰা লগাব ?.
পাৰিবা জানো আকৌ মোৰ হৃদয়ত ফাগুন নমাব ?.
যদি পাৰা মচি দিয়া মোৰ উষ্ণ চকুপানীবোৰ ,
যদি পাৰা যোৰা লগোৱা মোৰ ঠুনুকা হৃদয়খন !
শব্দবোৰে উচুপি উচুপি কান্দিছে,
দুখৰ মায়াঁজালৰ মাজত আবদ্ধহৈ গতি হেৰাইছে |
পাৰিবা জানো আকৌ সেই শব্দবোৰকলৈ কবিতা লিখিব?
আহিবা জানো আকৌ মোৰ দুখী হৃদয়ত প্রেমৰ ৰং সানিব ?
যদি পাৰা আহিবা,
আজিও ৰৈ আছো মই তুমি হত্যা কৰা আমাৰ প্রেমৰ সমাধিত !
এটুকুৰা ভগ্ন হৃদয়লৈ,
যাৰ নাই কোনো সঠিক ঠিকনা !!!!!!.......
বি.দ্র. : তোমাৰ হাতত.

ණৰূপজ্যোতি

Friday 19 May 2017

সংজ্ঞাহীন











আজি মোৰ ৰঙীন জীৱন ,
ৰং বতাহত ,
ৰং আকাশত,
মোৰ ৰঙেৰে যেন সময়ও ৰঙীন,
সময়বোৰ গতি কৰিছে ধীৰে ধীৰে,
যেন কব বিচাৰে মোক পৰিবৰ্তনৰ গোপন কথা ,
হেৰ শুনিযা বাটৰুৱা মোৰ প্রেম গাঠা ,
চাই যা এই ধুনীয়া পৃথিবীৰ ৰূপ চঞ্চলা |
আবতৰীয়া ফাগুন মনত ,
সকলোৰে মাজটো যেন তুমি এচাটি মলয়া
ৰূক্ষ্য হৃদয়ত আজি বলিছে প্রেমৰ পচোৱা |
শব্দৰ বৰষুণ তাৰ মাজত প্রেম প্রেম লগা কিছুমান কথা ,
ৰঙীন দুনীয়াৰ মাজত আমি,
প্রেম প্রেম লগা সময় বোৰ যৌৱনাময়ী |
তাৰ মাজত সুখী হোৱাৰ সংজ্ঞা বিচাৰি আমি.....!

ණৰূপজ্যোতি

Wednesday 10 May 2017

মা


মা............
অ' মা, আজি বৰ কষ্টত আছো অ' মই ,
আজি দুভৰি ক্রমশঃ থমকিছে দৌৰি দৌৰি,
ক্রূৰ সময়ে জীনটো চুৰমাৰ কৰিছে ,
তুমি দেখোৱা পথটো আজি ধূসৰ হৈ পৰিছে ,
মা, সময় বৰ নিলাজ অ',
তুমি দিয়া জীৱনটো পাৰিম জানো পূৰাব ?
পাৰিম জানো তোমাৰ চকুত দেখা সপোনবোৰ দিঠক কৰিব ?


অ' মা আজি বৰ কষ্টত আছো মই ,
এপলক লোৱানা মোক ,
অলপ মৰম কৰানা মোক ।
আজি অসীম সাগৰত এখন দুবন্ত জাহাজ মই,
যাৰ পৰিধিৰ বাহিৰত জনসমাজ !
মা, তুমি অবিহনে বৰ অকলশৰীয়া মই !
যাৰ নাই কোনো পাৰা-পাৰ,

অ' মা তুমি দিয়া জীৱটো যদি হত্যা কৰো !
পাৰিবা জানো মোক ক্ষমা কৰিব ?
বগা কাপোৰৰ মাজত পাৰিবা জানোঁ মোক চাব ?
শান্তিৰ সমাধি লাগে মোক,
যাৰ কোলাত শুই থাকিম চিৰকাল ।
যদি মৃত্যু এক শিল্প হয় ,
তেন্তে আঁকানা মোৰ মৃত্যুৰ শিল্প ।

অ' মা.....ক'ত তুমি ?
মোক অলপ মৰম কৰা , ধন বুলি আকৌ মাতা!
মৃত্যুৰ কোলাৰ পৰা মোক লোৱা,
মোৰ হৃদয়ৰ দুখবোৰ মচি দিয়া ,
মোক আকৌ জীৱন দিয়া !
তুমিয়ে মোৰ জননী , মোৰ পৃথিৱী ।
অ' মা বৰ কষ্টত আছো অ' মই...বৰ কষ্টত.....

ණৰূপজ্যোতি

Picture courtesy: Toppr.com